Hostfamily, Cocathee op 5000 meter en Quilotoa

Buenos dias allemaal,

Ik zit nu al weer meer dan 2 weken in Ecuador en ik heb weer heel veel nieuwe avonturen meegemaakt.
Om te beginnen zit ik nu al vanaf vorige week in een gastgezin samen met Silvana, mijn roommate uit Zwisterland. Het is heel gezellig. We wonen bij een ouder stel Blanca en Carlos. Ze zijn heel lief en gastvrij en Blanca kan heel lekker koken. Maar ze kookt wel heel veel. Voor ontbijt krijgen we altijd heel veel vers fruit en dan broodjes en een ei en hele sterke koffie. In de middag krijgen we een almuerzo (lunch). Eerst soep vooraf (soms doen ze er popcorn in, heel lekker!!) en dan een enorm bord met rijst, aardappelen, bonen en vaak vlees of vis. En dan nog een glas vers sap. En in de avond krijgen we weer soep en weer een enorm bord met alles erop en en eraan. Maar goed het is wel heel lekker gelukkig. Het huis is heel groot en vaak zijn er nog meer mensen uit Europa die er logeren, dus dat is wel heel gezellig. Vorige week had ik in de middag spaanse les en dan ging ik ´s ochtends met Leonie leuke dingen doen, maar deze week is Leonie in Montañita en moet ik zelf leuke dingen doen, want verder heeft iedereen ´s ochtends les. Maar dat is prima, want ik begin Quito een beetje te kennen en ik weet waar ik heen kan gaan.
De spaanse lessen zijn ook heel leuk en leerzaam. Ik heb nu les met een engelse jongen en na de pauze gaan we altijd spaanse spelletjes spelen met nog 2 andere jongens die dan les hebben. Heel leuk en leerzaam!

Vorig weekend hebben we een tour gedaan naar de Cotopaxi vulkaan (de een na hoogste berg van Ecuador) en naar Lake Quilotoa. We moesten zaterdag al heel vroeg met een busje mee richting de vulkaan. De Cotopaxi ligt in een nationaal park waar ze ook puma´s hebben en condors, alleen die heb ik helaas niet gezien. Maar goed, we gingen dus naar die vulkaan en we moesten een stuk klimmen naar een refuge (berghut) op ongeveer 5000 meter. Ik dacht: ow dat doe ik wel even, maar dat viel toch vies tegen. Ik ben nog nooit zo uitgeput geweest toen ik boven kwam. Ik was zelfs misselijk. Dat komt natuurlijk ook door de hoogte en toen hebben we cocathee gedronken en cocasnoepjes gegeten. Beste remedie tegen hoogteziekte! De klim was echt zo uitputtend, want het was van dat rulle zand en stenen en het was echt heel stijl. En daar kwam ook nog de kou bij (rond de 3 graden) en hele hele hele harde wind die het zand in je gezicht blies (je werd soms bijna achteruit geblazen). Vanuit de refuge kon je nog verder klimmen naar de gletsjer. Ik wilde dat heel graag, maar op dat moment kon ik het echt niet. Gelukkig waren er veel meer die er zo over dachten! Achteraf heb ik wel een beetje spijt, maar goed achteraf is het makkelijk om spijt te hebben. Toen gingen we naar beneden en dat was veel leuker. Lekker beetje naar beneden rennen van die berg. Een minpuntje: ik was iets te enthousiast en toen ben ik heel lelijk gevallen en heb mijn voet verzwikt haha. Dus dat was beetje pijnlijk. Maar goed niet zeuren en verder gaan. We gingen naar iets lager en vanaf daar gingen we met de mountainbike naar beneden. Dat was echt het aller leukste wat ik ooit heb gedaan zo ongeveer. Het ging zooo hard!

Toen gingen we naar een Hacienda (grote boederij) en daar hebben we gegeten (hamburger haha) en geslapen. De volgende ochtend hadden we een 3 uur durende tocht naar Lake Quilotoa met het busje. Lekker naar buiten kijken, want er was een supermooi uitzicht over de Andes. We stopten bij een plaatselijke markt, waar geen toeristen kwamen. Heel leuk, alleen wel beetje vies, want ze verkopen er hele dode varkens, met poten en hoofd er nog aan en alles. En er was een kraampje met een stuk of 20 varkenshoofden op een rijtje. Tja... hier is dat heel normaal, maar ik vind het toch maar een beetje raar eigenlijk.
Daarna gingen we op bezoek bij een quichia (zoiets) familie in een hutje. Ik vond het niet zo leuk, want het was ontzettend commercieel. Ze moesten poseren enzo voor onze foto´s. Ik voelde me echt zo´n stomme witte toerist. Wel leuk was dat er in dat hutje een stuk of 60 cavias over de vloer liepen haha.

Aangekomen bij Lake Quilotoa begonnen we aan een stijle afdaling naar het water. Het is namelijk een kratermeer, dus er zijn stijle wanden omheen. Het was denk ik nog stijler als Cotopaxi en nog losser zand dus iedereen gleed de hele tijd uit. Bij het meer gekeken en toen weer omhoog. Je kon een paard huren om naar boven te gaan, maar nee ik ging gewoon lopen. Is wel wat stoerder namelijk. Nou... ik dacht erger dan Cotopaxi kan niet, maar deze klim was denk ik even zwaar. En ik had dus ook nog mijn verzwikte voet. Ik was zo blij toen ik boven aankwam. We hebben toen een almuerzo gegeten en we gingen weer terug naar Quito. Zondag avond heel laat kwamen we weer thuis aan en we zijn meteen gaan slapen, want volgende ochtend moesten we gewoon weer vroeg op!

Afgelopen woensdag heb ik trouwens Gladys en Edmundo ontmoet. Dit zijn vrienden van mijn aangetrouwde neef en zijn ouders. Ik had hun telefoonnummer gekregen zodat ik ze kon bellen om bij ze op bezoek te gaan als ik in Quito was. Dus ik had ze gebeld en woensdagochtend hebben ze me opgehaald en zijn we naar Crystal Palace gegaan en naar de grote Basilica van Quito. En daarna hebben we geluncht. Het was heel gezellig , het zijn echt leuke mensen en ze nodigden met uit om nog vaker langs te komen en dat ga ik zeker doen! Misschien kan ik zelfs mee naar een boerderij bij de grens van Colombia, waar Gladys haar broer woont!

In de avond gingen we naar salsales. Het was superleuk en ik mocht de hele tijd met de salsaleraar dansen om dingen voor te doen haha. Daarna zijn we met heel veel mensen uit eten geweest (mexicaans) en daarna naar de ladiesnight. Dat houdt in dat alle vrouwen tot 11 uur gratis cocktails krijgen. Het was heel gezellig omdat we met een hele grote groep waren.
De volgende ochtend gingen we met school naar een argeologisch museum. We moesten twee uur lopen door een groot park en iedereen was zoo moe! Op een bord stond dat er vogelspinnen en anacondas in dat park zaten en echt een kwartier nadat ik dat had gezien liep ik door een spinneweb. Ai... ik ben snel doorgelopen en durfde niet te kijken of er een spin op me zat. Achteraf bleek dat er geen spin op me zat dus ik was opgelucht. Daarna hebben we boodschappen gedaan bij een grote markt en in de middag was er een kookles.

Ik maak hier zoveel mee! Allemaal leuke dingen en ik voel me hier al echt thuis. Volgende week ga ik naar Montañita voor een week. En ik dacht oke dan ben ik alleen met kerst, maaar... dat is niet zo want Eeva komt mee! Dus dan kunnen we lekker samen surfen, zwemmen en kerst vieren!! We gaan een Fins-Nederlands kerstdiner maken. Super leuk. Ik kijk ernaar uit.

Oke, ik ben alweer veel te lang aan het schrijven. Ik moet zeggen dat ik hier niet echt het kerstgevoel heb, omdat het zo warm is. Dus ik was wel een beetje jaloers op jullie dat jullie lekker sneeuw hebben slash hadden (ik kan op dit toetsenbord de slash niet vinden).


Hasta Luego y besos

Ps: ik heb afgelopen weekend mijn eerste alpacas gezien hier in Ecuador. En ik heb iets uitgevonden: als je wilt lachen, moet je naar een alpaca kijken! Ze zijn echt heel grappig.