4000 km door Bolivia, Paraguay, Brazil, Argentinie
Door: en Uruguay
Blijf op de hoogte en volg Marly
29 Juli 2013 | Bolivia, La Paz
Amigos,
Ik ben thuis. Back in Holanda. Ik heb de laatste maanden dit blog een klein beetje verwaarloosd. Daarom nu nog een kleine laatste update van mijn laatste 2 maanden in Zuid-Amerika.
Samen met mijn 5 Nederlandse vriendinnetjes (the dutchies, zo stonden wij bekend) ging ik met de bus naar Bolivia. Het afscheid van Cuzco viel me ontzettend zwaar..
Maar toen we de eerste glimp opvingen van Lago Titicaca (hoogste meer ter wereld) was ik weer zo blij dat we onderweg waren. We hebben die morgen een bootje naar Isla del Sol genomen. Ze zeggen dat hier de Inka Cultuur is ontstaan. Het was prachtig daar. De zon scheen en in de verte als je over het meer keek, zag je de grootste besneeuwde bergen oprijzen. Misschien is dat wel 1 van de mooiste dingen die ik heb gezien op mijn reis. In de avond gingen we meteen door naar La Paz, waar we twee dagen zijn gebleven, waarvan we 1 dag als een gek van de Death Road naar beneden zijn komen fietsen. Dat was ook 1 van de mooiste en vetste dingen die ik heb gedaan op mijn reis. Je begint tussen de gletsjers met fietsen en je eindigt op een ontzettend smal weggetje, naast een afgrond van 600 meter, in de jungle. Mocht je ooit naar Bolivia gaan, dan is dit een grote aanrader.
Daarna hebben we meteen de nachtbus gepakt naar de Salar de Uyuni, een surrealistische zoutvlakte en nationaal park op 5000 meter, wat het einde van de wereld lijkt te zijn. We hebben een 3-daagse tour gedaan. Van alles voorbij zien komen.. eindeloze zoutvlaktes dus, de hoogste met sneeuw bedekte vulkanen, lagunas (eentje met rood water) met flamingos en een eiland met alleen maar cactussen. We hebben geslapen in basic, koude hutten en we reden uren lang rond in onze jeep zonder ook maar iemand tegen te komen. Geweldig.
Na de zoutvlaktes zijn we naar Sucre gegaan. Mooi Idyllisch stadje van witte monumentale gebouwen, maar niet veel te doen.
Hier heb ik afscheid genomen van mijn chicas! Wat pijnlijk was, want ik had zolang met hun opgetrokken. Ik heb in mijn eentje een nachtbus gepakt naar Cochabamba want daar was Toto en wij zouden samen verder gaan reizen. In de bus was ik wel steeds een beetje bang dat er een staking zou zijn want dan sta je zomaar in de middel of nowhere, midden in de nacht en kun je niet verder. Maar is niet gebeurd.
In Cochabamba kwam ik om 4 uur in de nacht aan, volgens mij was mijn taxichauffeur ook nog eens dronken en hij wilde mijn geld niet aannemen want hij dacht dat het nep was. En geen 1 hostel had plaats, ik had er wel 6 geprobeerd. Heeeul frustrerend. Toen ben ik maar lekker in een hotel gaan zitten. Beetje duur, maar wel relaxed.
Na een paar dagen kwam Toto terug van een trip en vanaf toen kon ik bij hem in het vrijwilligershuis wonen. Daar heb ik een paar leuke weken gehad. Het was heel gezellig, ook met de andere bewoners en Toto en ik hebben heel lekker gekookt elke dag. Ook al was uit eten gaan altijd goedkoper. Cochabamba is een leuke stad. Niet toeristisch, maar voor Bolivia nog best modern en een heerlijke temperatuur. We hebben nog een trip gemaakt, ook met Regy die in het huis woont, naar Samaipata. Een hippiedorpje en daar heb ik een aap op mijn schouder gehad.
Na een paar weken gingen Toto en ik verder reizen. Eerst naar La Paz. Daar hebben we geprobeerd Huayna Potosi, een berg van 6088 meter te beklimmen, maar is niet gelukt door hoogteziekte enzo. Het was ook een vreselijke, vreselijke nacht in de berghut. Het vroor met -15 en we waren ziek en hadden het vreselijk koud.
Toen hebben we een klein vliegtuigje gepakt naar de jungle. Daar hebben we een tour gedaan. Alle mogelijke dieren gezien!!
Vanaf daar een vreselijk lange saaie weg, met een overnachting in het minst toeristische dorp van Bolivia, in het minst toeristische hostel (Heel leuk), naar junglestad Trinidad. Onverwachte luxe daar aangetroffen (Hummers, quads, schoonheidssalonen enz.) Toen door naar Santa Cruz en vanaf Santa Cruz de bus gepakt naar Asuncion, de hoofdstad van Paraguay. Nog een uitgebreide drugscontrole meegemaakt ook.
In Asuncion 1 dag gebleven en toen de bus gepakt naar de Braziliaanse kant van de Iguazu Falls (mooiste watervallen ter wereld). Prachtige wandeling gemaakt langs de watervallen, echt onvoorstelbaar mooi! (foto's verschijnen binnenkort op facebook). De dag daarna deden we de Argentijnse kant. Heel anders, veel heftiger, want je staat bovenaan de watervallen, waar het water met veel geweld naar beneden stort.
Toen de bus gepakt naar Buenos Aires (meest luxe bus ever, we kregen whiskey, champagne, wijn, hoofdgerecht, voorgerecht, alless). Maar meteen doorgegaan met de boot naar Uruguay. We zijn 1 nachtje in Colonia de Sacremento geweest (mooi stadje), en toen paar daagjes in Montevideo. Uruguay is een rijk land, het is daar al veel meer westers en alles is duur. Ze noemen het ook wel het Zwitserland van Zuid Amerika. Montevideo is een leefbare stad! We hebben ook nog twee daagjes in een afgelegen vissersdorp doorgebracht in een heel fijn hostel! Maar het was buiten bijna te koud om naar buiten te gaan. Dus we hebben bij de kachel gezeten en thee gedronken en dat soort relaxte dingen. Het was winter in Uruguay en Argentinië en dan kan het best koud zijn.
Daarna terug naar Buenos Aires. Heerlijke stad. Maar wel enorm! 15 miljoen mensen. Mensen daar dineren pas na 10 uur en gaan pas uit rond 3 uur in de nacht, mijn hele ritme kwam daar op de kop te staan (heb ik nu nog steeds last van). Buenos Aires is ook heel westers. En er is veel te zien! Een goede afsluiter van mijn reis. Want op 1 juli vloog ik terug naar Amsterdam. Toto bleef daar nog een paar dagen.
Nu ben ik thuis. Het is wel wennen hoor. Het liefst zou ik nu meteen teruggaan, maar ik ga nu studeren in Amsterdam en daar heb ik ook veel zin in.
Ik heb het eigenlijk alleen maar leuk gehad in deze 7 maanden. Vooral dankzij de superleuke mensen die je overal weer ontmoet. Ook leuk dat ik nu Spaans spreek. Maar ook de verschillende, prachtige landschappen en het feit dat zo'n continent na een tijdje gewoon je thuis wordt. Veel dingen werden daar voor mij zo normaal.. en ik merk dat ik die dingen nu in Nederland weer moet afleren, want hier doen we het anders. Ik kan al bijna zeker zeggen dat mijn volgende reis weer naar Zuid Amerika gaat. Er valt daar nog zoveel te zien en de cultuur en de mensen spreken me erg aan!
Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken dat jullie mijn blog gevolgd hebben. Het is altijd leuk reacties op je verhalen te krijgen en te weten dat mensen met je meeleven. Maar voor nu is het even klaar met de reisavonturen! Dankjulliewel!
Abrazos!
Ik ben thuis. Back in Holanda. Ik heb de laatste maanden dit blog een klein beetje verwaarloosd. Daarom nu nog een kleine laatste update van mijn laatste 2 maanden in Zuid-Amerika.
Samen met mijn 5 Nederlandse vriendinnetjes (the dutchies, zo stonden wij bekend) ging ik met de bus naar Bolivia. Het afscheid van Cuzco viel me ontzettend zwaar..
Maar toen we de eerste glimp opvingen van Lago Titicaca (hoogste meer ter wereld) was ik weer zo blij dat we onderweg waren. We hebben die morgen een bootje naar Isla del Sol genomen. Ze zeggen dat hier de Inka Cultuur is ontstaan. Het was prachtig daar. De zon scheen en in de verte als je over het meer keek, zag je de grootste besneeuwde bergen oprijzen. Misschien is dat wel 1 van de mooiste dingen die ik heb gezien op mijn reis. In de avond gingen we meteen door naar La Paz, waar we twee dagen zijn gebleven, waarvan we 1 dag als een gek van de Death Road naar beneden zijn komen fietsen. Dat was ook 1 van de mooiste en vetste dingen die ik heb gedaan op mijn reis. Je begint tussen de gletsjers met fietsen en je eindigt op een ontzettend smal weggetje, naast een afgrond van 600 meter, in de jungle. Mocht je ooit naar Bolivia gaan, dan is dit een grote aanrader.
Daarna hebben we meteen de nachtbus gepakt naar de Salar de Uyuni, een surrealistische zoutvlakte en nationaal park op 5000 meter, wat het einde van de wereld lijkt te zijn. We hebben een 3-daagse tour gedaan. Van alles voorbij zien komen.. eindeloze zoutvlaktes dus, de hoogste met sneeuw bedekte vulkanen, lagunas (eentje met rood water) met flamingos en een eiland met alleen maar cactussen. We hebben geslapen in basic, koude hutten en we reden uren lang rond in onze jeep zonder ook maar iemand tegen te komen. Geweldig.
Na de zoutvlaktes zijn we naar Sucre gegaan. Mooi Idyllisch stadje van witte monumentale gebouwen, maar niet veel te doen.
Hier heb ik afscheid genomen van mijn chicas! Wat pijnlijk was, want ik had zolang met hun opgetrokken. Ik heb in mijn eentje een nachtbus gepakt naar Cochabamba want daar was Toto en wij zouden samen verder gaan reizen. In de bus was ik wel steeds een beetje bang dat er een staking zou zijn want dan sta je zomaar in de middel of nowhere, midden in de nacht en kun je niet verder. Maar is niet gebeurd.
In Cochabamba kwam ik om 4 uur in de nacht aan, volgens mij was mijn taxichauffeur ook nog eens dronken en hij wilde mijn geld niet aannemen want hij dacht dat het nep was. En geen 1 hostel had plaats, ik had er wel 6 geprobeerd. Heeeul frustrerend. Toen ben ik maar lekker in een hotel gaan zitten. Beetje duur, maar wel relaxed.
Na een paar dagen kwam Toto terug van een trip en vanaf toen kon ik bij hem in het vrijwilligershuis wonen. Daar heb ik een paar leuke weken gehad. Het was heel gezellig, ook met de andere bewoners en Toto en ik hebben heel lekker gekookt elke dag. Ook al was uit eten gaan altijd goedkoper. Cochabamba is een leuke stad. Niet toeristisch, maar voor Bolivia nog best modern en een heerlijke temperatuur. We hebben nog een trip gemaakt, ook met Regy die in het huis woont, naar Samaipata. Een hippiedorpje en daar heb ik een aap op mijn schouder gehad.
Na een paar weken gingen Toto en ik verder reizen. Eerst naar La Paz. Daar hebben we geprobeerd Huayna Potosi, een berg van 6088 meter te beklimmen, maar is niet gelukt door hoogteziekte enzo. Het was ook een vreselijke, vreselijke nacht in de berghut. Het vroor met -15 en we waren ziek en hadden het vreselijk koud.
Toen hebben we een klein vliegtuigje gepakt naar de jungle. Daar hebben we een tour gedaan. Alle mogelijke dieren gezien!!
Vanaf daar een vreselijk lange saaie weg, met een overnachting in het minst toeristische dorp van Bolivia, in het minst toeristische hostel (Heel leuk), naar junglestad Trinidad. Onverwachte luxe daar aangetroffen (Hummers, quads, schoonheidssalonen enz.) Toen door naar Santa Cruz en vanaf Santa Cruz de bus gepakt naar Asuncion, de hoofdstad van Paraguay. Nog een uitgebreide drugscontrole meegemaakt ook.
In Asuncion 1 dag gebleven en toen de bus gepakt naar de Braziliaanse kant van de Iguazu Falls (mooiste watervallen ter wereld). Prachtige wandeling gemaakt langs de watervallen, echt onvoorstelbaar mooi! (foto's verschijnen binnenkort op facebook). De dag daarna deden we de Argentijnse kant. Heel anders, veel heftiger, want je staat bovenaan de watervallen, waar het water met veel geweld naar beneden stort.
Toen de bus gepakt naar Buenos Aires (meest luxe bus ever, we kregen whiskey, champagne, wijn, hoofdgerecht, voorgerecht, alless). Maar meteen doorgegaan met de boot naar Uruguay. We zijn 1 nachtje in Colonia de Sacremento geweest (mooi stadje), en toen paar daagjes in Montevideo. Uruguay is een rijk land, het is daar al veel meer westers en alles is duur. Ze noemen het ook wel het Zwitserland van Zuid Amerika. Montevideo is een leefbare stad! We hebben ook nog twee daagjes in een afgelegen vissersdorp doorgebracht in een heel fijn hostel! Maar het was buiten bijna te koud om naar buiten te gaan. Dus we hebben bij de kachel gezeten en thee gedronken en dat soort relaxte dingen. Het was winter in Uruguay en Argentinië en dan kan het best koud zijn.
Daarna terug naar Buenos Aires. Heerlijke stad. Maar wel enorm! 15 miljoen mensen. Mensen daar dineren pas na 10 uur en gaan pas uit rond 3 uur in de nacht, mijn hele ritme kwam daar op de kop te staan (heb ik nu nog steeds last van). Buenos Aires is ook heel westers. En er is veel te zien! Een goede afsluiter van mijn reis. Want op 1 juli vloog ik terug naar Amsterdam. Toto bleef daar nog een paar dagen.
Nu ben ik thuis. Het is wel wennen hoor. Het liefst zou ik nu meteen teruggaan, maar ik ga nu studeren in Amsterdam en daar heb ik ook veel zin in.
Ik heb het eigenlijk alleen maar leuk gehad in deze 7 maanden. Vooral dankzij de superleuke mensen die je overal weer ontmoet. Ook leuk dat ik nu Spaans spreek. Maar ook de verschillende, prachtige landschappen en het feit dat zo'n continent na een tijdje gewoon je thuis wordt. Veel dingen werden daar voor mij zo normaal.. en ik merk dat ik die dingen nu in Nederland weer moet afleren, want hier doen we het anders. Ik kan al bijna zeker zeggen dat mijn volgende reis weer naar Zuid Amerika gaat. Er valt daar nog zoveel te zien en de cultuur en de mensen spreken me erg aan!
Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken dat jullie mijn blog gevolgd hebben. Het is altijd leuk reacties op je verhalen te krijgen en te weten dat mensen met je meeleven. Maar voor nu is het even klaar met de reisavonturen! Dankjulliewel!
Abrazos!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
